Tónlistarkonan Soffía Björg sendir nú frá sér nýtt lag og myndband sem frumflutt/frumsýnt var á tónlistarsíðunni áhrifamiklu Stereogum. Lagið er ‘The Road’ og er annað lag Soffíu af væntanlegri frumraun hennar sem kemur út á næsta ári sem Ben Hillier (Blur, Elbow, Doves, Graham Coxon) stjórnaði upptökum á í Sundlauginni í Mosfellsbæ. Tónlistarfólkið Pétur Ben, Ingibjörg Elsa og Kristofer Rodriquez spiluðu inn á lagið með henni en leikstjórn myndbandsins var í höndum Melvin Krane & Associates.
Heiða trúbador vinnur nú að framleiðslu á sólóplötu sinni sem nefnist Fast og er þetta fyrsta platan sem hún tekur upp og hljóðvinnur sjálf.
Á Fast eru 10 lög og textar eftir Heiðu en hún útsetur og leikur á öll hljóðfæri sjálf. Andri Geir Árnason, trommuleikari Hellvar og GlerAkurs leggur Heiðu lið við slagverk á plötunni auk þess sem Curver Thoroddsen hljóðblandaði og hljómjafnaði plötuna.
Söfnun fyrir framleiðslu og útgáfu plötunnur stendur nú yfir á Karolinafund.
Eina myndbandið sem gert hefur verið tengt útgáfunni er við lagið “Veerle” en það má sjá og heyra hér að neðan.
Ég verð að vera hreinskilinn með að ekki fannst mér þetta tónlistarár sérlega merkilegt, hvort sem litið er til útgáfu hér heima eða erlendis. Þessu eru eflaust margir ósammála og tek ég hverskonar umræðu málefnalegri fagnandi, langi einhverjum þá á annað borð að sýna gömlum indíhundi eins og mér að ég hafi rangt fyrir mér. Tónlistarsmekkur fólks, sérstaklega þess sem reglulega treður marvaðann í stríðum tónlistarstraumum og stefnum, er einstaklega persónulegur og því oft erfitt að ræða hann án þess að tilfinningar ráði ferðinni. Ég er líka tilfinningavera mikil og á að til með að missa mig aðeins þegar tónlist og tónlistarumræða er annars vegar. Eins og ég er kannski að gera hér.
En hvað um það.
Ég leita mikið eftir tilfinningum í tónlist og þær kann oft að vanta þó ástríðan sé vissulega fyrir hendi. Í ár fannst mér skorta tilfinningar í tónlist, svona almennt séð. Það er eins og of margir tónlistarmenn séu að reyna að vera eitthvað annað en þeir eru, reyna að fanga einhverja ímynd sem hæfir þeim ekki, reyna að líkjast einhverjum öðrum eða þá að forðast samlíkingu við aðra. Á endanum fer þetta allt að renna saman í eitt og hljóma eins og eitthvað miðmoð, einhverskonar tónlistarleg málamyndun, sem fólk er hvorki með eða á móti. Lög taka að hljóma eins og eitthvað, kannski – kannski ekki, óttalega kunnugleg en samt ekki. Hreyfa samt ekkert sérstaklega við fólki en því finnst það samt allt í lagi þó þau ögri kannski ekki tónlistarvitun þess. Fínt að hafa þetta í eyrunum á meðan fólk er að gera eitthvað annað.
Í ár sakna ég í tónlist meiri frumleika, meiri dirfsku, meiri krafts og jafnvel smá greddu. Það er líka tilfinnanlegur skortur á ríkari laglínum. Það er eins og það sé einhver hræðsla í gangi við að semja grípandi laglínur í dag, eins og tónlistarmenn verði stimplaðir einhverskonar “sellout” ef þeir skyldu nú slysast til að búa til lag sem fólki langar til að syngja með.
Kannski er ég líka bara orðinn of gamall til að skilja hvað er í gangi. Hver veit?
En hvað um það, hér eru bestu plötur ársins að mínu mati:
5 bestu íslensku plöturnar
1. Brot – Svavar Knútur
Svavar sleppir hér aðeins af sér beislinu og keyrir upp tempóið en þó án þess að það sé á kostnað einlægninnar og tilfinningaseminnar sem einkennt hefur tónlist hans. Lögin sveifla manni til og frá í tónlistarlegum ólgusjó sem hæfir yrkisefnum Svavars fullkomlega. Glæsileg og einstaklega vel unnin plata sem á fyrsta sætið fullkomlega skilið.
2. The Truth, the Love, the Life – Markús & The Diversion Sessions 3. Snapshots – Tonik Ensemble 4. Few More Days to Go – Fufanu 5. Ólundardýr – Rúnar Þórisson
5 bestu erlendu plöturnar
1. Vamala – Champs
Ég fer ekkert leynt með aðdáun mín á þeim Champion bræðrum sem skipa dúóið Champs. Fyrir mér hefur ljúfsár popptónlist sjaldan hljómað eins vel og hjá þeim. Ljúfar harmóníur, grípandi laglínur, beinskeyttar lagasmíðar og brothættur söngur gerir þessa aðra plötu sveitarinnar að bestu erlendu plötunni þetta árið.
2. Carrie & Lowell – Sufjan Stevens 3. Multi-Love – Unknown Mortal Orchestra 4. Paper Mâché Dream Balloon – King Gizzard And The Lizard Wizard 5. Thank You for Stickin’ with Twig – Slim Twig
Bestu lög ársins
Þó mér hafi fundist tónlistarárið frekar lítilfjörlega þá bárust mér nú til eyrna mörg góð lög. Hér að neðan mun ég birta þau allra áheyrilegustu, bæði íslensk og erlend, í engri sérstakri röð, fyrir utan að þau tvö fyrstu sem mér fannst bera af.
Unknown Mortal Orchestra – Multi-Love
Svavar Knútur – Slow Dance
Magnús Leifur – Stormur
José González – Leaf Off / The Cave
Django Django – First Light
Árstíðir – Friðþægingin
Champs – Vamala
BlackRivers – The Ship
Panic is Perfect – Bobby Black
Hjaltalín – We Will Live For Ages
Að sjálfsögðu eru lögin hér að ofan ekki tæmandi listi yfir áheyrilegustu lög ársins að mínu mati. Því til sönnunar færi ég ykkur hér hundrað og tveggja laga samantekt sem undirritaður dundaði sér við að púsla saman á árinu. Njótið vel.
Hverju ætlar Rjóminn svo að hlusta eftir á komandi tónlistarári íslensku?
Rjóminn ætlar að hlusta eftir hjónunum Ívari Páli Jónssyni og Ásdísi Rósu Þórðardóttur sem skipa sveitina Jane Telephonda. Ívar er kannski þekktastur fyrir að hafa samið konseptplötuna Revolution in the Elbow of Ragnar Agnarsson Furniture Painter, sem var tilnefnd til Íslensku tónlistarverðlaunanna árið 2014.
Einnig verður spennandi að heyra meira frá Magnúsi Leif (áður kenndur við Úlpu) en plata ætti að vera væntanleg frá honum á nýju ári. Einnig verður spennandi að heyra meira frá listamönnum á borð við Soffíu Björg, Unni Söru Eldjárn, Júníus Meyvant, Auður (Auðunn Lúthersson), hljómsveitinni FURA, sem leidd er af söngkonunni og lagahöfundinum Björt Sigfinnsdóttur og hljómsveitinni RIF en heyra má báðar síðastnefndu sveitirnar hér að neðan.
Hljómsveitin Sister Sister sem skipuð er systrunum Audrey Freyju og Helgu Margréti Clarke hefur verið að vinna í nýjum lögum síðustu mánuði og er nú að gefa út nýtt lag og myndband.
Lagið heitir “Home Again” og unnu þær systur lagið í sameiningu við Togga Nolem sem m.a. hefur verið í hljómsveitinni Mafama og unnið með hljómsveitum á borð við Skytturnar, Cell 7 og Kött Grá Pjé.
Audrey Freyja var einn af þátttakendum í The Voice nú í haust og vakti þónokkra athygli, m.a. eftir einvígi sitt við söngkonuna Guðrúnu Árnýju.
Lag og texti er saminn af Audrey Freyju, Toggi Nolem sá um hljóðblöndun og vinnslu á laginu og Anra Films gerði myndbandið.
Nýtt tónlistarmyndband við lagið “Kamelgult” eftir Teit Magnússon af plötunni 27 hefur litið dagsins ljós.
Myndbandinu er leikstýrt af Sigurði Möller Sívertsen og var tekið upp í Sarajevó í Bosníu og Hersegóvínu þar sem Sigurður stundar nám við leikstjórn undir handleiðslu Béla Tarr. Myndbandið var skotið á 16mm filmu sem var svo framkölluð inni á klósetti seinna um kvöldið. Sigurður er jafnframt trommari rokksveitarinnar Grísalappalísu og hlaut Íslensku tónlistarverðlaunin árið 2013 fyrir besta tónlistarmyndbandið við lagið “Hver er ég?”.
Út er komin plata með dramatísku popphljómsveitinni Himbrima og þegar hafa komið út lögin “Highway” og “Tearing” notið töluverðar útvarpsspilunar. Nýjasta smáskífa sveitarinna heitir “Give me more” og er einnig komið í spilun á útvarpsbylgjum landsins.
Platan, sem er samnefnd hljómsveitinni, er komin út á geisladisk og á netinu. Í desember mun síðan koma glæsileg vínilútgáfa og mun sjálfur vínillinn vera rauður til að minna á rauð augu Himbrimans.
Sveitin var tilnefnd sem nýliðar ársins á Hlustendaverðlaununum 2015 og einnig fékk Margrét, söngkona sveitarinnar, tilnefningu sem söngkona ársins.
Platan var hljóðblönduð af Sveini Jónssyni í Great Eastern hljóðverinu og hljómjöfnuð af 360 Mastering. Hönnuðurinn Ómar Örn Hauksson sá um útlitshönnun.
Hljómsveitin Jane Telephonda hefur sent frá sér myndband við lagið “Transmuted Saltness”. Í myndbandinu fer leikstjórinn Friðrik Þór Friðriksson á kostum, en hann er þekktari fyrir að vera á bak við myndavélina.
Jane Telephonda skipa hjónin Ívar Páll Jónsson og Ásdís Rósa Þórðardóttir, en Ívar er kannski þekktastur fyrir að hafa samið konseptplötuna Revolution in the Elbow of Ragnar Agnarsson Furniture Painter, sem var tilnefnd til Íslensku tónlistarverðlaunanna árið 2014. Leikgerð plötunnar var sýnd í New York á síðasta ári.
“Transmuted Saltness” kemur út á stafrænu formi, á iTunes, Spotify og öðrum tónlistarveitum 27. nóvember, hjá indie-útgáfufyrirtækinu Mother West í New York. Einnig verður hægt að kaupa lagið beint af hljómsveitinni á www.janetelephonda.com.
Bangoura Band er 9 manna hljómsveit sem hefur verið starfrækt síðan í ársbyrjun 2013. Hún spilar afríska tónlist og er stofnandi hljómsveitarinnar frá Guineu í vestur afríku. Meðfylgjandi er myndband við fyrstu smáskífuna af væntanlegri fyrstu plötu hljómsveitarinnar sem ætti að sjást í hillum verslana nú rétt fyrir jól.
Eternal Horse er níunda breiðskífa sveimrokkssveitarinnar Stafrænn Hákon. Á þessari 9 laga plötu skiptir hljómsveitin um gír og kannar kunnuglegar slóðir sem greina mátti á plötunni þeirra Sanitas frá árinu 2010.
Síðustu tvær plötur sveitarinnar voru vissulega skref í sitthvora áttina þar sem tvær ólíkar stefnur voru kannaðar. Á Eternal Horse má heyra 7 sungin poppskotin ásamt 2 instrumental lögum. Platan sækir í hljóðheim sem er hljómsveitinni vel kunnugur af fyrri verkum, þar sem flæðandi og bjagaðir gítarveggir eru í fyrirrúmi ásamt fallegum akústískum útfærslum ásamt melódískum söng. Magnús Freyr Gíslason er sem fyrr í fyrirrúmi með sína silkimjúku rödd og hinn hollenski Minco Eggersman ljáir sína djúpu rödd í 3 lög.
Eternal Horse er fyrsta plata Stafræns Hákons þar sem hljómsveitin sér um allan hljóðfæraleik og því eiginlega fyrsta “hljómsveitarplata” sveitarinnar. Sveitin er nú skipuð Ólafi Erni Josephssyni gítarleikara, Lárusi Sigurðssyni gítarleikara, Árna Þór Árnasyni bassaleikara, Róberti Má Runólssyni tommuleikara og Magnúsi Frey Gíslasyni söngvara. Einnig leggur Samuel White til á plötunni sem fyrr í tveimur lögum, en hann hefur verið Stafrænum innan handar frá því á annari plötu sveitarinnar Í Ástandi Rjúpunnar.
Platan var tekin upp í Vogor Studios 2011-2015 og var framleidd af Ólafi Erni Josephssyni. Um hljóðjöfnun sáu Daniel Lovegrove og Finnur Hákonarson. Plötuumslag og listaverk var hannað af Árna Þór Árnasyni. Það er Ameríska útgáfan Darla Records sem gefur plötuna út og dreifir.
Rúnar Þórisson gefur nú út sinn fjórða sólódisk sem ber heitið Ólundardýr. Að baki gerð disksins lá ákveðin hugmynd og hvati. þ.e. að gefa út eitt lag á mánuði á veraldarvefnum frá janúar til nóvember 2015 að afraksturinn er allur gefinn út. Útgáfudagur var 7. nóvember en þann dag hefði faðir Rúnars, Þórir Sæmundsson orðið áttræður og er diskurinn helgaður minningu hans. Þannig liggur hugsunin um uppruna, arfleifð og þakklæti fyrir lífsgjöf að baki ferlinu.
Með Rúnari spila m.a. Arnar Þór Gíslason á trommur, Birkir Rafn Gíslason á gítar, Guðni Finnsson á bassa, Lára Rúnarsdóttir og Margrét Rúnarsdóttir radda og syngja. Lög og textar eru eftir Rúnar auk þess sem er að finna eitt lag eftir föður hans við ljóð eftir Davíð Stefánsson. Útgefandi er Rúnar sjálfur en KONGÓ sér um dreifingu og Red River Records (Synthadelia Records) sér um rafræna dreifingu á netinu.
Út er komin hljómplatan Draumur um koss. Á plötunni eru 10 ný lög og 9 nýir textar eftir Karl Hallgrímsson (eitt lagið er án texta). Draumur um koss er önnur sólóplata Karls, en hann gaf út plötuna Héðan í frá árið 2011. Karl stýrði sjálfur upptökum á plötunni í félagi við Birgir Baldursson en Birgir hljóðblandaði einnig.
Tónlistin á plötunni er fjölbreytt og erfitt getur verið að setja hana á ákveðinn bás tónlistarstefnanna eins og gjarnan er gert. Þarna er blús, djass, popp, rokk, vísnatónlist, klezmer-vals og fönk. Útsetningarnar eru lifandi og hljóðfæraleikurinn stórgóður, enda valinn maður í hverju rúmi. Tónlistarfólk í fremstu röð í rokki, blús, djassi og klassík leikur með Karli á plötunni.
Auðunn Lúthersson er 22 ára tónlistarmaður sem kemur fram undir nafninu Auður. Hann var nýlega tekinn inn í RBMA (Hudson Mohawke, Aloe Blacc, Katy B og Evian Christ) af yfir 4500 umsækjendum. Að undanförnu hefur hann verið á bakvið tjöldin við lagasmiðar hjá einhverjum helstu nöfnum í íslensku hip-hoppi og poppi. Þar á meðal lagið “Strákarnir” með Emmsjé Gauta. Auk þess var hann í framhaldsnámi FÍH í djassgítarleik. Hann frumsýndi nýverið myndbandið við lagið “South America” sem hann leikstýrði sjálfur með Árna Beinteini.
Þriðja smáskífulagið, “Give me more”, af vætanlegri plötu Himbrima er nú komið út. Um er að ræða fyrstu opinberu plötuútgáfu Himbrima sem þó hefur verið iðin við kolann frá stofnun hljómsveitarinnar í fyrra.
Þegar hafa komið út lögin “Highway” og “Tearing” sem bæði hafa notið töluverðar útvarpsspilunar. Afurðin er nú farin í framleiðslu og er vætanleg í allar helstu plötubúðir um miðjan nóvember.
Platan, sem er samnefnd hljómsveitinni, mun útkoma út í glæsilegri rauðri vínilútgáfu og einnig á hefbundnari geisladisk. Um hljóðblöndun sá Sveinn Jónsson í Great Eastern hljóðverinu og hljómjöfnuð af 360 mastering er einnig staðsett í London.
Sem stendur er verið að safna fyrir útgáfunni á Karolina Fund þar er hægt að tryggja sér eintak og ef heldur sem fram horfir mun söfnunin takast.
Tónlistarkonan Soffía Björg sendi fyrir stuttu frá sér lagið “Back & Back Again” sem er nú farið á hljóma á öldum ljósvakans á Íslandi auk þess sem eftirtektarvert myndband við lagið er komið á netið.
Nú er lagið komið út á heimsvísu í stafrænu formi á öllum helstu efnisveitum einsog; Spotify, iTunes, Amazon, Google Play, Deezer, eMusic og Rhapsody svo einhvurjar séu nefndar.
Tónlistin á upprunalegu Vulnicura samanstendur af elektrónískum bítum, áhrifamiklum laglínum og frábærum strengjaútsetningum eftir Björk sem hafa verið fluttar á tónleikum með 15 manna strengjasveit. Hin nýja órafmagnaða útgáfa plötunnar, samanstendur einungis af strengjum rödd og einleik Unu Sveinbjarnardóttur.
Björk notar eina Viola Organista hljóðfærið í heiminum á plötunni. Hljóðfæri sem var upprunalega hannað af Leonardo Da Vinci en ekki byggt fyrr en eftir hans lífstíð. Upptökur á hljóðfærinu voru gerðar í Kraká (Póllandi) af Slawomir Zubrzycki sem jafnframt smíðaði það.
Elín Helena hendir spurningum út í kosmósinn! Það þarf einhver að spyrja áleitna spurninga og því ekki partípönksveitin? Já, því ekki?
Hljómsveitin skellti sér hljóðver á dögunum og tók upp tvö lög; lifandi, hratt og pönkað. Hér er hið fyrra: “Ég bara spyr”. Á sama tíma henti bandið í official lyric video sem er heitasta heitt hjá krökkunum í dag.
Hljómsveitin MIRI gaf nýverið út nýtt lag sem nefnist “When you look in my eyes do you see the fire that burns in me?” og myndband við. Er þetta fyrsta útgáfa hljómsveitarinnar í ein fimm ár, eða allt frá því að breiðskífan Okkar kom út á vegum Kimi Records hér á Íslandi og í evrópu og Bandaríkjunum í samstarfi við þýska útgáfufyrirtækið Morr Music.
Eftir að hafa legið í dvala er MIRI tekin til starfa af fullum krafti og mun hún meðal annars koma fram á Iceland Airwaves í nóvember næstkomandi.
Það hefur sennilega ekki farið framhjá lesendum Rjómans að tónlistarmaðurinn Rúnar Þórisson hefur unnið að tónlistarverkefni það sem af er ári sem hann kallar Eitt lag á mánuði. Átta lög hafa litið dagsins ljós og nú kynnum við það níunda, lag septembermánaðar, en það kallast “Fljúgðu hærra”.
